In elkaar geslagen

In elkaar geslagen door je beste vriendin.

Samen met andere hulpverleners helpen we jullie gezin. En er is genoeg gebeurd. Je vader wil graag rust en er word hard gewerkt door jullie.

Jasper zet je vader elke keer weer in het gezin. En nu staat je vader er. Helemaal voor jou, samen met je moeder.

Een aantal weken geleden ben je in elkaar geslagen. In een groep door je beste vriendin. Ze werd aangemoedigd en er zijn beelden gemaakt. Het ziet er niet fraai uit.

Het word gedeeld op school en je wordt er elke dag mee geconfronteerd. Je bent dapper en je gaat er doorheen. Totdat je lichaam zegt: stop. Misselijk, buikpijn en hoofdpijn.

Een aantal weken geleden ben je bij de paarden geweest en heb je de volledige steun van je ouders mogen voelen. Er is nu rust thuis en veiligheid. Er zijn plannen gemaakt voor de vervolg stappen.

Maar de buikpijn blijft. We gaan naar de paarden en je ouders blijven buiten het hek. Door middel van stenen leg je je hoofd, misselijke gevoel, school en de muur neer waar je je achter verschuilt. Jasper, het paard, is dichtbij. Je voelt bij de verschillende symbolen wat er bij jezelf gebeurd en vertelt. Je mag de opstelling verplaatsen maar loopt vast. Je vraagt je vader om hulp. Ik doe een stap terug om je vader de ruimte te geven. Jasper komt bij je vader staan. Heel dichtbij. Hij zegt dat Jasper hem steun en vertrouwen komt geven.

Jasper heeft ruimte en je vader komt erbij en begrijpt je. Helpt je alles te ordenen om andere opties te voelen en neemt je vervolgens mee naar Jasper. Hij laat je voelen en ademhalen. Maar je kan het moeilijk toestaan. Het nare gevoel blijft.

Het ergste wat je geraakt heeft is dat het je beste vriendin is, hoe kan ze me dit aangedaan hebben? Dat doet nog het meeste pijn.

Virtue de pony is er niet. Die is met Aniek mee. Aan het einde van de sessie komt Virtue terug. Robin hoort haar. En neemt een sprint. Hij begint te rennen en te bokken en er komt zoveel energie bij vrij. Je kijkt ernaar en en er verschijnt een lach op je gezicht. Je zegt… door wat Robin net deed is er wat bij me los gekomen. Ik ben het nare gevoel kwijt. Ook je ouders voelen het. Fijn dat je dit cadeau nog even krijgt van jezelf en de paarden.

Achter de schermen is er contact met school en de wijkagent. Je zal de komende tijd nog wel vaker komen om ondersteuning te krijgen in dit proces.

Maar voor nu… ben je weer een stap verder… voor jezelf.

Warme groet Marjolijn