Overlevingsmechanismes...de afgelopen weken zijn er heel wat voorbij gekomen tussen mijn paarden. Opvallend veel eigenlijk. Voortgekomen uit bijvoorbeeld trauma, jeugd, geboorte, bescherming, werk, familie systeem, voorouderlijn. Ze zijn er in vele soorten en maten. Groot, klein, aanwezig en soms hebben ze een mooie manier gevonden om zich te verstoppen. Maar het wordt al snel zichtbaar want het hele lijf doet mee. En de mind heeft bij sommige mensen wat tijd nodig...en dat is ok. Want waar zit die gestolde energie in het lichaam vast? Het lichaam trilt, oude spanning wordt weer voelbaar, adrenaline door het lijf en of de hartslag gaat omhoog. Heet, koud er wordt van alles waargenomen.
Het lichaam vertelt het verhaal. Keer op keer. Soms is het confronterend en soms doet het verdriet. Maar wat een verlichting als er ruimte komt, als het eruit mag, het gezien mag worden, er woorden aangegeven als het nodig is. Beweging en ruimte om weer adem te kunnen halen.
Achter al deze mechanismes zit een verhaal en een mens. En er is heling mogelijk. Hetgeen wat ik elke keer zie is...dat mensen komen om het aan te kijken, te doorvoelen en te doorleven als ze er klaar voor zijn. Er is moed voor nodig en soms is er een innerlijk weten dat het tijd is. De eigen beweging mag gemaakt worden. Van binnen naar buiten en van buiten naar binnen. 'En oh', die paarden zetten het binnen de eerste minuut al aan. Daar waar er nog niet altijd bewustzijn op zit, is er. Bij de eerste aanraking, blik, beweging van het dier. Je stapt letterlijk een andere wereld binnen. Waar het tastbaar en voelbaar wordt. Er wordt gesteund, soms wat geduwd, een hart geopend, oude lijntjes doorgehaald door de paarden, de dynamiek en je plek hierin worden helder. Het mag gedraaid worden. De energie die zo vast zit mag eruit. 'Haal maar adem' en zeg er maar 'ja' tegen. Het is tijd.
En dit draaien kan alleen beginnen vanuit jezelf. Stilte, van binnen naar buiten. Adem, lucht, we zijn ook letterlijk buiten. In de natuur, de zon of de regen, de wind en de stilte. Een paard die achter je snuift, of je komt steunen. Hij raakt je aan, hij ziet en hij voelt je. Energie dat meegenomen wordt…. Gesteund om het uit je lichaam te krijgen. Voorzichtig kijken, voelen, loslaten en weer bewegen. Of stil staan, groeien, ontdekken, spelen, niets doen, weer mens zijn. Ook hierin kan je je eigen innerlijk weten voelen en je lichaam volgen. De paarden duiden het. En ik, ik sta naast je en help en ondersteun waar nodig.
Marjolijn van Dieren
Comentarios