Ik zal beginnen met het voorstellen van het paard op de afbeelding; zijn naam is Jasper. Hij is een Friese ruin van 18 jaar. Hij leeft bij mij in een kudde. Mijn naam is Marjolijn van Dieren. Ik heb mijn eigen bedrijf genaamd; Van Dieren Coaching en ik ben 20 jaar werkzaam bij de Nationale Politie.
Waarom dit verhaal? Het is mijn bedoeling om dit verhaal binnen de Nationale Politie te delen, maar het is toepasbaar voor elke organisatie.
Paarden zijn mijn passie en spiegel. Ik zou graag de wijsheid van de paarden willen delen met jullie. Daarom zal ik vertellen over het paard in de kudde en de mens in de organisatie.
Eeuwenlang geleden leefden paarden in kudde verband. Het DNA van deze wilde paarden zit nog steeds in onze paarden. En dus ook in Jasper. Jasper zijn voorouders leefden ook in een kudde omdat het prooidieren zijn. Samen zijn ze sterk en kunnen vluchten als het moet. Zodra een mens of een team bij Jasper komt, vormt zich een nieuwe kudde. Er wordt gelijk gekeken of de nieuw ontstane kudde kan vluchten als het nodig is. Als hier een onderstroom zit of er is een gebrek aan vertrouwen, mensen voelen zich niet veilig en er is geen respect voor elkaar dan kan er niet samengewerkt worden. Daar zit een deel wat eerst 'geheeld' mag worden. De paarden voelen aan wat er gedaan moet worden en laten de nodige dynamiek zien. Paarden in de kudde hebben weet van de ordening. Er is 1 leidende hengst en de kracht van de andere hengsten wordt gebruikt. Er zijn verschillende, oudere, leidende merries. Zij brengen de kudde naar schuilplaatsen, verplaatsen en naar water. Alles in de kudde staat ten dienste van het grote geheel; het overleven als kudde.
Wat Jasper mij geleerd heeft is om niet te oordelen over mensen. Als politie agent moet je in een split second kunnen oordelen om te kijken wie je tegenover je hebt. Maar als mens hoef je niet gelijk te oordelen over een ander. Dat is het grote voordeel van paarden; ze hebben geen ego en oordelen of veroordelen niet. Ze kijken en voelen of het gedrag aan de binnenkant van de mens congruent is aan de buitenkant. Kan ik dit mens volgen? Is hij of zij te vertrouwen? Als je het team vergelijkt met een kudde, staan de juiste personen wel op de juiste plek in het team? Wordt hij/ zij wel gezien? Is het binnen het team veilig of moeten er zaken uitgesproken worden? Is de leider wel de juiste leider of is er een onderstroom binnen het team en de organisatie? Of is er een natuurlijke leider binnen het team? Als je Jasper in een team vrij zou laten, zal hij graag willen dat de nieuw gevormde kudde veilig is en kan vluchten als het nodig is. Hij zal gelijk kijken en voelen wat er speelt binnen het team. Hij zal ervoor zorgen dat de juiste mensen gesteund worden. Hij doet dit omdat hij wil dat het team als 1 functioneert. Er kan gedaan worden, wat er gedaan moet worden vanuit de kracht van ieder mens. Het wordt gedaan in het belang van het grote geheel.
In tegenstelling tot het paard is de mens een roofdier. Hij gaat recht op zijn doel af. Hij kan in een groep samenwerken maar ook solistisch. Binnen de politie werken heel veel roofdieren met ieder hun eigen belang en systeem van herkomst.
Ik wil jullie vragen om eens bij jezelf naar binnen te kijken;
Wat is jouw doel op dit moment? Steun jij je collega als hij het nodig heeft? Als hij of zij het even moeilijk heeft? Zorg je ervoor dat hij mee kan komen als er gevlucht moet worden? Kan je je werk doen zonder je ego te laten gelden? Laat je aan de buitenkant zien hoe je je eigenlijk van binnen voelt? Accepteer jij de leider van de kudde of wil je liever een eigen kudde vormen? Is het doel helder waar je mee bezig bent? Als je taak duidelijk is en jij in je kracht staat en er is uitgesproken wat er gezegd mag worden ontstaat er rust. Er kan gewerkt worden aan het grote geheel; de samenleving veilig maken en hulp verlenen aan hen die dat behoeven.
Als je leidinggevende bent, is jouw spiegel alles wat er onder je zit. Dat is een reflectie van jezelf. Kijk eens om je heen in je eigen spiegel, zoals Jasper ook mijn spiegel is. Elke dag weer leer ik van de paarden.
Vanuit de stilte komen er antwoorden en zal er rust ontstaan. Ik vertel jullie dit verhaal omdat ik de paarden een stem wil geven en er zoveel te leren valt van hun wijsheid.
Marjolijn van Dieren